กลับมาที่ห้องเดิม เปิดเพลงซ้ำ ๆ เดิม ๆ อยู่อย่างนั้น
ภาพเราที่มีกัน ยังคงชัดเจน
นั่งมองที่เตียงเก่า
ยิ่งมองยิ่งเหงาจนใจเริ่มหวั่นไหว ภาพเธอข้าง ๆ กาย ไม่มีแล้ว ใจ
หาย..
มันเหงาจนแทบจะทนไม่ไหว
เมื่อฉันและเธอต้องไกล ความรักยังเต็มในใจ และแม้จะนานเพียงใด แต่ฉันก็ยังจะมีเพียงเธอ
( แต่ฉันก็ยังจะมีเพียงใจ )
เมื่อฉันและเธอต้องไกล ความเหงามันเต็มในใจ
และแม้จะนานเพียงใด แต่ฉันก็ยังจะมีเพียงเธอ
หาย...
From...Miss Piano
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น